Ontwikkeling neemt de vorm aan van een streven naar een steeds grotere onafhankelijkheid. Het is als een pijl losgelaten van de boog, die recht, snel en zeker vliegt. -Maria Montessori
De uitdrukking "kinderen onderwijzen" op onze school is bijna verboden. Kinderen in de volle zin van leren, dat wil zeggen, ze leren zichzelf - Maria Montessori

OB peuters: creatievelingen na de Kerstvakantie

  • 17 januari 2024
  • Onderbouw Peuters

Een nieuw jaar, nieuwe creaties!

De eerste schoolweek van het nieuwe jaar was een weekje waarin we vooral de tijd namen om opnieuw te aarden en kennis te maken met onze nieuwe vriendjes; Mia en Féline!
We gingen even “back to basics” en richtten ons vooral op de montessoriwaarden en – materialen en maakten er daarbij ook een heel kunstzinnig weekje van! Over de gehele knutseltafel plakte er behangpapier waarop de kleuters naar hartenlust konden experimenteren; eerst met allerlei verftechnieken en nadien met plakken, scheuren, knippen,… Een Picasso is er niets tegen!
Aangezien we heel deze maand hulp hebben van onze stagiaire, Stan, had ik deze week de mogelijkheid om met wat groepjes kinderen apart aan de slag te gaan. Zo deden we in het zorglokaal een schrijfdans waarbij we eerst onze schouders, ellebogen, polsen en vingertjes los maakten om nadien rond te tafel te wandelen op het tempo van de muziek en met onze vinger een kronkellijn volgden op een heel lange tafel. We breidden de activiteit steeds verder uit met auto’s die over de lijn reden en nadien verf die op de lijn werd gespoten zodat de kinderen ook hier door konden rijden met de auto’s. Er gebeurde vanalles; de kleuren gingen mengen en met behulp van wat scheerschuim reden de auto’s zelfs door de sneeuw! Op deze manier maken we de eerste stappen naar de grote schrijfbewegingen. De pretoogjes tijdens deze activiteit waren zo groot, dat we zonet de banken van onze kring ook omtoverden tot autobanen en de kleuters reden ook nu met de auto’s door de verf!

We konden uiteraard ook niet rond de koude temperaturen van afgelopen week… Deze bezorgden ons op dinsdag trouwens toch wat zorgen want ik had Jules ’s morgens zien buiten gaan, maar hij was nog steeds niet teruggekeerd. Tijdens de speeltijd keken de kleuters even of Jules nog ergens op de speelplaats was, maar ook daar bleek hij niet te zijn! Dan maar zonder Jules weer naar binnen en hopen dat hij ondertussen toch al in het klasje was… Maar wat zagen we tijdens onze wandeling naar binnen?? Ja hoor! Jules! Hij was buiten aan het spelen met water, maar had het nu wel heel koud en hij wist ook niet zo goed wat er was gebeurd… Het water was helemaal hard geworden en zijn speelgoed zat er in vast! We namen Jules lekker warm mee naar binnen en bekeken de bakken water in onze kring die ondertussen ijs waren geworden. We probeerden Jules zijn speelgoed er uit te halen, maar ondanks alle leuke ideeën van de kinderen kregen we het er niet uit. Tot we misschien wel de oplossing hadden gevonden; een haardroger! Na wat gegiechel door de warme lucht die door de haren van onze vriendjes ging, probeerden we het ijs te laten smelten met de haardroger. Zo ontdekten we dat warmte ons kon helpen. We zetten de blokken ijs in de experimenteertafel dicht bij de verwarming en de kleuters konden tijdens het werkmoment gaan voelen, ontdekken en experimenteren. Wanneer de handjes te koud werden, namen ze 1 van onze stenen van de verwarming waarmee ze ook na elke speeltijd hun handjes aan kunnen opwarmen.